ADI HALA MEÇHUL

Bensiz ölümü hissetmeli yüreğinde,

Varsam var, yoksam yok olmalı.

Bu dünyada, öbür dünyada,

Yerde, gökte, yaşamda,

Benimle bakmadığı deniz, mavi olmamalı!

Donuk, durgun, gri bir örtü…

İçinde barındırdıklarını gizleyen,

Bir ayna gibi ‘BEN’ bakmadan yüzüne,

Rengini, ışığını, sıcaklığını veremeyen…

Yeni biçilmiş çimler mis kokmamalı bensiz,

Hem belki diz boyu bakımsız,

Yalnız yürünen yeşil tonsuz…

Kuşlar ötmez, bahar gelmez olmalı bensiz,

Ve kanın asla damarlarında çılgın gibi dolaşmaz,

İçin coşmaz, sevdan taşmaz,

Duygusuz olmalısın bensiz,

Renkler, sesler, güzellikler,

Tutkulu bir aşkla sevdin mi beni…

Tuttun mu elimden,

Sardın mı belimden,

El ele yüründü mü o güzelliklerden,

Farkına varmalısın.

Bir ‘SEN’, bir ‘BEN’, bir hayat olmalıyız;

İkimiz.